Er zijn twee eigenschappen die kunnen worden gebruikt om een element te identificeren: het atoomnummer of het aantal protonen in een atoom. Het aantal neutronen en aantal elektronen is vaak gelijk aan het aantal protonen, maar kan variëren afhankelijk van het atoom in kwestie.
Het aantal protonen in een atoom van een element bepaalt de identiteit van het atoom, en het aantal elektronen bepaalt de elektrische lading. Het atoomnummer vertelt je het aantal protonen in één atoom van een element. Het vertelt je ook het aantal elektronen in een neutraal atoom van dat element.
Het lijkt misschien alsof er een eenvoudige manier is om het bestaan van atomen te bewijzen: leg ze onder de microscoop. ... Atomen zijn zo veel kleiner dan de golflengte van zichtbaar licht dat de twee niet echt op elkaar inwerken. Anders gezegd, atomen zijn onzichtbaar om zichzelf te verlichten.
Wanneer een atoom een gelijk aantal elektronen en protonen heeft, heeft het een gelijk aantal negatieve elektrische ladingen (de elektronen) en positieve elektrische ladingen (de protonen). De totale elektrische lading van het atoom is dus nul en het atoom zou neutraal zijn.
Protonen en neutronen kunnen verder worden afgebroken: ze bestaan allebei uit dingen die 'quarks' worden genoemd."Voor zover we kunnen nagaan, kunnen quarks niet worden opgesplitst in kleinere componenten, waardoor het de kleinste dingen zijn die we kennen.
Omdat een atoom een eindig aantal protonen en neutronen heeft, zal het in het algemeen deeltjes uitstoten totdat het een punt bereikt waarop de halfwaardetijd zo lang is dat het effectief stabiel is. ... Het ondergaat iets dat bekend staat als 'alfa-verval' en zijn halfwaardetijd is meer dan een miljard keer langer dan de huidige geschatte leeftijd van het universum.
Bijna alle massa van een atoom is afkomstig van de protonen en neutronen in de kern. Omdat elektronen echter rond de kern draaien, is het grootste deel van een atoom lege ruimte! ... Je kunt atomen niet met het blote oog zien, omdat ze gewoon te klein zijn. Met behulp van elektronenmicroscopen hebben wetenschappers atomen kunnen bestuderen.
Een atoom als geheel is dus elektrisch neutraal. Wanneer een of meer elektronen van een atoom worden verwijderd, wordt het positief geladen. Sommige atomen kunnen extra elektronen aantrekken, waardoor ze negatief geladen worden. Atomen die niet elektrisch neutraal zijn, worden ionen genoemd.
Wanneer een atoom wordt aangetrokken door een ander atoom omdat het een oneven aantal elektronen en protonen heeft, wordt het atoom een ION genoemd. Als het atoom meer elektronen dan protonen heeft, is het een negatief ion of ANION. Als het meer protonen dan elektronen heeft, is het een positief ion.
Een proton en een elektron hebben een gelijke hoeveelheid maar een tegengestelde lading. Dus als een atoom een gelijk aantal protonen en elektronen bevat, wordt het atoom beschreven als elektrisch neutraal.
Niemand heeft nog op dit artikel gereageerd.