Voorschrift D (Reg D) is een verordening van de Securities and Exchange Commission (SEC) die vrijstellingen voor onderhandse plaatsing regelt. ... De verordening staat toe dat kapitaal wordt aangetrokken door de verkoop van aandelen of schuldbewijzen zonder dat deze effecten bij de SEC hoeven te worden geregistreerd.
Met andere woorden, Reg A- en Reg D-aanbiedingen zijn slechts onderhandse plaatsingen onder een andere naam.
Een onderhandse plaatsing is een verkoop van aandelen of obligaties aan vooraf geselecteerde investeerders en instellingen in plaats van op de open markt. Het is een alternatief voor een beursintroductie (IPO) voor een bedrijf dat kapitaal wil aantrekken voor uitbreiding.
Een IPO wordt onderschreven door zakenbanken, die vervolgens de effecten beschikbaar stellen voor verkoop op de open markt. Offertes voor onderhandse plaatsing zijn effecten die alleen voor verkoop worden vrijgegeven aan geaccrediteerde beleggers, zoals investeringsbanken, pensioenen of beleggingsfondsen.
Voorschrift D is een federale verordening waaraan alle federaal verzekerde financiële instellingen moeten voldoen. Het stelt limieten aan het type en aantal opnames of overboekingen per maand van niet-transactierekeningen zoals aandelensparen en geldmarktrekeningen.
Het simpele antwoord is dat voorschrift A (Reg A) en voorschrift A + (Reg A +) vandaag exact dezelfde wet zijn. Er is geen verschil en de twee termen kunnen door elkaar worden gebruikt.
Emittenten in Reg A + en S-1-aanbiedingen kunnen erop vertrouwen dat investeerders hun accreditatiestatus zelf certificeren, terwijl er geen limiet is aan het aantal niet-geaccrediteerde investeerders. Reg D particuliere aanbiedingen, onder Regel 506 (c), staan geen verkoop aan niet-geaccrediteerde investeerders toe, terwijl 506 (b) aanbiedingen 35 niet-geaccrediteerde investeerders toestaan.
Voordelen van het gebruik van onderhandse plaatsingen
u in staat stellen om uw eigen investeerders te kiezen - dit vergroot de kans dat u investeerders heeft met vergelijkbare doelstellingen als u en betekent dat ze mogelijk zakelijk advies en hulp kunnen bieden, evenals financiering.
Er zijn drie manieren om in aanmerking te komen als een geaccrediteerde belegger volgens de regels 505 en 506 van Verordening D. De eerste manier is om bestuurder, uitvoerend functionaris of algemeen partner te zijn van het bedrijf dat de effecten uitgeeft voor onderhandse plaatsing. De overige twee manieren hebben betrekking op persoonlijk nettowaarde en inkomen.
Een naamloze vennootschap of een besloten vennootschap kan aandelen uitgeven op basis van onderhandse plaatsing. Onderhandse plaatsing kan worden gedaan aan maximaal 50 personen of meer voorgeschreven in een boekjaar, met uitzondering van (a) Qualified Institutional Buyer (QIB) (b) werknemers onder een aandelenoptieregeling volgens sectie 62 (1) (b) van de Companies Act 2013.
Onderhandse plaatsing is een veelgebruikte methode om bedrijfskapitaal aan te trekken door aandelen aan te bieden. ... Aandeelhouders kunnen echter winsten op lange termijn zien als het bedrijf het verkregen extra kapitaal effectief kan investeren en uiteindelijk zijn inkomsten en winstgevendheid kan verhogen.
Een onderhandse plaatsing is wanneer het eigen vermogen van het bedrijf wordt gekocht en verkocht aan een beperkte groep investeerders. Dat eigen vermogen kan worden verkocht als aandelen, obligaties of andere effecten. Onderhandse plaatsing wordt ook wel een niet-geregistreerd aanbod genoemd. ... Een onderhandse plaatsing kan plaatsvinden wanneer een bedrijf geld moet ophalen bij investeerders.
Voor overheidsbedrijven kunnen onderhandse plaatsingen een superieure uitvoering bieden in vergelijking met de openbare markt voor kleine uitgiftes, evenals grotere structurele flexibiliteit. Kostenbesparingen - Een bedrijf kan vaak een onderhandse plaatsing uitgeven tegen veel lagere all-in kosten dan bij een openbare aanbieding.
Niemand heeft nog op dit artikel gereageerd.